Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
praszczur — m IV, DB. a, Ms. praszczururze; lm M. owie, DB. ów 1. książk. «ojciec prapradziada; daleki przodek (czasem również w odniesieniu do zwierząt)» Praszczur rodu Piastów. Praszczury ptaków. 2. książk. «syn prawnuka albo prawnuczki; praprawnuk»… … Słownik języka polskiego
пращур — праотец, отдаленный предок , укр. пращур, др. русск. пращуръ, цслав. пращуръ, польск. praszczur. С давних пор сравнивают с шурин (см.), что сомнительно фонетически. Старое сближение с лит. prakūrėjas предок недостоверно (Мi. ЕW 344; Бернекер IF… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
pra- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «odpowiadający znaczeniowo wyrazom: przed, pierwotny, określający coś bardzo dawnego, dawno minionego, kogoś bardzo dawno żyjącego, dalekiego przodka lub potomka, np. prajęzyk, praojczyzna, pradziejowy,… … Słownik języka polskiego
pra- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów złożonych, z którego treści wynika, że dane zjawisko, właściwość, fakt itp. odnoszą się do czasów dawnych, zamierzchłych, przedhistorycznych; znaczeniowo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
